Mandy werkt al sinds haar 18e als vrachtwagenchauffeur en sinds juli 2022 is ze begonnen bij de werkgever waar ze nu nog steeds met veel plezier werkt. In dit interview lees je hoe Mandy haar droom om vrachtwagenchauffeur te worden, ondanks dat het niet altijd makkelijk was, toch heeft waargemaakt.

Wist je altijd al wat je wilde worden?

Wel al sinds hele lange tijd. Maar het is niet wat ik in eerste instantie altijd heb geroepen. Toen ik heel klein was, wilde ik altijd kraamverzorgster worden.  Dat veranderde toen mijn vader nieuw werk vond. Hij werd vrachtwagenchauffeur. Ik ben vaak mee geweest en daardoor is er bij mij ook een vlammetje gaan branden. Sinds mijn 8e wilde ik ook graag vrachtwagenchauffeur worden.

Wat voor studie heb je gedaan en waarom deze?

Dat is wel een grappig verhaal. Ik was 15 jaar toen ik mijn vmbo-diploma op zak had en kon beginnen aan mijn opleiding. Helaas was ik te jong om te beginnen met de chauffeursopleiding. Je moest dan voor december van dat jaar 17 worden en ik werd natuurlijk 16. Ik moest dus een andere opleiding volgen. Prima, dacht ik. Mijn vrachtwagenrijbewijs kon ik natuurlijk ook nog halen na mijn studie. Als ik maar gewoon een diploma op zak heb.

Ik heb besloten om iets in de zorg te gaan doen, voor het geval dat ik transport niks zou vinden. Dan kon ik nog weer terugvallen op iets totaal anders. Dit was de studie SAW, Sociaal agogisch werk. Ik had een superleuke klas en ook de intentie om die opleiding af te maken. Toen kreeg ik helaas een niet zo’n hele leuke stageplek en daardoor was ik er gelijk helemaal klaar mee. Gelukkig was dat aan het eind van het jaar en heb ik mij alsnog aangemeld voor de opleiding chauffeur wegvervoer. Die opleiding mocht ik nu inmiddels gaan doen omdat er weer een heel jaar voorbij was.

Uiteindelijk was ik aangenomen voor de opleiding Chauffeur wegvervoer, maar helaas had ik niet op tijd een BBL-plek kunnen regelen (leer-werkplek) en daardoor kon ik wederom niet beginnen.

Noodgedwongen moest ik weer verder zoeken. Ik kwam bij de opleiding Logistiek medewerker terecht, omdat dat het dichtste bij transport in de buurt zat. Vol goede moed begon ik aan die opleiding. Binnen een paar weken kwam onze mentor aan met de mededeling dat een groot transportbedrijf met spoed op zoek was naar 10 BBL’ers. Er zouden speeddates op school plaats vinden met dit bedrijf. Daar ben ik uiteraard naartoe gegaan en daar ben ik gelukkig 1 van geworden. Zo blij dat het eindelijk gelukt was! Daardoor kon ik toch beginnen aan de opleiding Chauffeur wegvervoer.

Vond je dit een leuke studie en bereidde het je goed voor op je werk?

Dit was echt de leukste schooltijd ooit! Ik was het enige meisje in de klas maar ik voelde me zo thuis tussen de jongens. Op de SAW-opleiding zat ik voornamelijk in een meisjesklas en dat was zo anders. In de jongensklas was het alleen maar ouwehoeren en er was geen tijd voor drama zoals je dat bij meiden hebt.

De studie beeft mij heel goed voorbereid op het werk wat ik nu doe. Ik heb zoveel geleerd! Ik begon echt bij het begin, want ik had echt helemaal geen verstand van vrachtwagens. Toen ik de eerste schooldag had, liet de docent een foto zien van een vrachtwagen en vroeg: ‘Hoeveel assen heeft deze vrachtwagen?’ Letterlijk iedereen wist het antwoord en ik dacht echt: waar gaat dit over..? Door de jaren heen heb ik zoveel geleerd en heb ik inmiddels met zoveel trailers gereden met verschillende assen dat ik er zo over mee kan praten.

Ook hebben we op school in de praktijk veel geleerd waar ik heel veel aan heb gehad. Zo hebben we een examen wielwisselen gedaan, sneeuwkettingen aangelegd, een examen aan- en afkoppelen gedaan, de de SCANIA en DAF fabriek bezocht (2 vrachtwagenmerken) en hebben we rondleidingen gehad.

In de theorie hebben we ook veel geleerd. Zo kregen we Duits en Engels en dat was echt vakgericht. Bijvoorbeeld hoe alles te werk gaat als je met de vrachtwagen op de boot of met de trein moet en hoe je patat met een schnitzel moest bestellen in het restaurant.

De docenten waren zelf ook chauffeur geweest dus ze wisten waar ze over praatten en ze vertelden uit ervaring.

Ben je daarna meteen als vrachtwagenchauffeur gaan werken of heb je eerst nog iets anders gedaan?

Ik deed dus een BBL-opleiding en ik werkte dus al vanaf mijn 16e bij een transportbedrijf. Het was eigenlijk zo dat als je je diploma had, dat je dan baangarantie had, want ik deed mijn opleiding via STL. Nadat ik mijn diploma gehaald zou hebben, zou je dus gegarandeerd een baan krijgen. Nou, in mijn geval was dat dus niet zo. Precies toen ik mijn diploma en C-rijbewijs eindelijk had, werd mij verteld dat ik ander werk kon gaan zoeken om verschillende redenen waar ik me zelf niet zo in kon vinden.

Maar toen was ik dus 18 jaar, een meisje en het had ik wel het C-rijbewijs maar nul ervaring. Ik heb bij heel veel bedrijven gesolliciteerd, maar helaas zonder succes. Toen ben ik na geruime tijd naar mijn (oude) mentor gegaan, omdat hij natuurlijk goed in dat wereldje zit. Hij heeft contact opgenomen met een bedrijf en daar kon ik toen uiteindelijk aan het werk. Toen kon ik eindelijk mijn droom waar maken.

Lukte het makkelijk om een baan te vinden na je studie? Hoe heb je dit aangepakt?

Dat was dus niet zo makkelijk. Ik wilde daardoor eigenlijk onderaan de ladder beginnen, voor mijn gevoel dan. En ik dacht, dan ga ik wel op een busje pakketjes wegbrengen, dan is het in mijn voordeel dat ik een groot rijbewijs heb. Maar ook hier wilden ze 2/3 jaar rijervaring zien met rijbewijs B. Helaas. Na weer veel bedrijven te hebben geprobeerd, is het dankzij mijn mentor gelukt. Ik denk dat je in het noorden sowieso een stuk minder vacatures hebt dan aan de andere kant van het land. Dat is net zo als bij de BBL-leerplekken, voor mijn gevoel staan ze er in andere provincies wel om te springen.

Wat vind je zo leuk aan je baan als vrachtwagenchauffeur?

Het onderweg zijn, de vrijheid die je hebt en het contact met klanten. Als je distributie doet, kom je geregeld bij dezelfde klanten en doordat je steeds een praatje maakt, ga je elkaar steeds beter leren kennen. Op een gegeven moment kom je eraan en als de klant je dan al ziet aankomen, staat hij met de koffie (en suiker en melk in mijn geval) al klaar voor ik met mijn voet de drempel over ben. Ik vind het heerlijk om onderweg naar muziek te luisteren en mee te zingen of lekker te verzinken in een goeie podcast.

En wat vind je minder leuk?

Dat is hoe gevaarlijk andere mensen soms kunnen zijn in het verkeer. En ik wil niet iedereen over één kam scheren, maar heel veel mensen zijn zich niet bewust van de dode hoek. Vaak schieten mensen nog even voor langs, omdat “wij” toch langzamer zijn, maar wij hebben niet het zicht rondom de auto en wij hebben een veel langere remweg. Dus als jouw actie verkeerd gaat, dan gaat het waarschijnlijk ook goed mis. Dus denk alsjeblieft twee keer na voor je “snel” wat wil gaan doen.

Wat zou je andere mensen aanraden die op zoek gaan naar werk na hun studie?

Nou in mijn geval zou ik zeggen, nooit opgeven. En anders bij nood, doe dan gewoon het eerste beste wat op je pad komt. Dan ben je in ieder geval aan het werk en kun je ervaring opdoen. Misschien vind je het ook veel leuker dan verwacht en wil je niet eens meer weg. Een andere tip is om goed online te blijven kijken naar vacatures, bijvoorbeeld Facebookgroepen. Bij ons in de sector zijn er veel transportgroepen, doe daar anders een oproep in. Of zet een creatieve post op LinkedIn. Je vindt echt wat en het komt allemaal goed als het echt je droom is.